"بنداول"
رفتند همه ی نوکرات،جاموندم از زائرات،میمیرم تو روضه هات
برا کربلات(2)
دل گشته به شوروشین،از داغه بین الحرمین،دم وبازدمم یاحسین
عشقه عالمین(2)
گشته دل پر رنج وبلا،آرزویش شد نینوا،پیاده نجف تا کربلا
اربابم حسین(2)
از غمت بر سر زده ام،صورته خود راکنده ام،من بر غلام سیات بنده ام
مهتابم حسین(2)
غمم شده همین،دلم شده حزین،بزاربیام منم پیاده کربلا
آقااین اربعین
بیابگیردوباره دستای من که خورده ام زمین
امیده آخرین
ثارالله یامولا
"بنددوم"
چهل روزه حسین ندیدم،باقامته خم رسیدم،طعنه ودشنام شنیدم
داداش بریدم(2)
زینب شده زاروغمین،خورده کتک ازسره کین،داداش خواهر روببین
وای ازاربعین(2)
دراسارت خونه خراب،راهه کوفه شدیم عذاب،توهین جسارت شد بی حساب
دربزمه شراب(2)
باخاریه بسیار بردنم،مجلس اغیاربردنم،داداش سره بازار بردنم
سیاهه تنم(2)
منونامحرما،غارته معجرا،بگم ز ضربه تازیانه و ای وای آتیشه خیمه ها
خولی وشمر زدند سیلی،به روی بچه ها
امان زکربلا
مظلومه یازینب
"بندسوم"
باشه غمه آخرت،تورو قسم به مادرت،نگیر سراغه دخترت
جونه خواهرت(2)
شرمندگیم بی حسابه،دل از داغش کبابه،نبودنش عذابه
موندتو خرابه(2)
صورته ما شده کبود،شام وکوفه حیانبود،جسارتا بی حدو حدود
کوچه ی یهود(2)
سرش به نیزه برادرم،ساقیه بی برگ وبرم،باغیرت عباس دلاورم
من یک خواهرم(2)
بردند مارو به شام،توی ملع عام،یه شهر به ما سنگ میزدند داداش از روی بام
خواهره بیچارتو بر روی ناقه،بردند تو ازدحام
جون دادم والسلام
مظلومه یازینب
- سه شنبه
- 5
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 23:2
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
الیاس محمدشاهی
ارسال دیدگاه