دلبر شدی..تا عاشقانت دم بگیرند
با گفتنِ نامت ز دلها..غم بگیرند
سرور شدی تا اینکه بر دلها نشینی
تا اختیار ..از عالم وآدم بگیرند
گریه کُنان و سینه چاڪانت همیشه
از گریه ی بر تو فقط زمزم بگیرند
مجروح ها بیمارها..در هر شرایط
با یا علی و یاعلی مرهم بگیرند
شاهِ نجف الحق که آقا ..برترینی
تو لایقِ لفظِ امیرالمومنینی
مهرِ تو باعث شد که سر بالا بگیرم
چون قطره بودم آمدم دریا بگیرم
با این ارادت هایِ بسیاری که دارم
آخر ز دستِ فاطمه امضا بگیرم
من هیچ بودم آبرو از تو گرفتم
نوکر شوم با عشقِ تو معنا بگیرم
باعث شده یک گوشه ی چشمانت آقا
تا بهرِ خود هم چهره ای زیبا بگیرم
حبّ ِ تو دارایِ خواصّ بی شماری ست
من آمدم جا در دلِ طاها بگیرم
با ذڪرِ خود بر قلب ها تاب و قراری
شیرخدا..باور کن همتایی نداری
ما شیعیانت را به هر حالی..دعا کن
در روزِ محشر زودتر آقا سوا کن
هستی قسیم النّار و الجنّه ..یقیناً
ما را ز طیفِ دشمنان..فوراً جدا کن
دیدی اگر یک گوشه ای زار و حزینم
بابای خوبیها شدیداً اعتنا کن
مانند فرزندی که کج رفته ..شکسته
ای آشنا لطفی به سویِ آشنا کن
شاه نجف دارم تمنّایی اگر شد
این نوکرت را راهیِ کرببلا کن
تکمیل کن الطاف خود سمتِ گدا را
پایِ پیاده از نجف تا کربلا را
- چهارشنبه
- 6
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 16:51
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه