باء بسم الله عالم برق چشمان علی ست
مرز بین حق و باطل دست فرقان علی ست
گفته پیغمبر همانا جان من جان علی ست
چشم دریا خیره مانده سمت باران علی ست
مست کرده حق جهان را باده را داده به دستش
لافتی الا علی لاسیف الا چشم مستش
ذکر او اصل عبادت، خانه اش سمت هدایت
کوه ایمان، شاه مردان، نسل او نسل سیادت
کعبه سینه چاک او شد در همان بدو ولادت
بوده زهرا در کنارش؛ با ولایت تا شهادت
خوش به حال آنکه مانده بر همان عهد الستش
لافتی الا علی لا سیف الا چشم مستش
عرش را بی تاب کرده لحن جانسوز کمیلش
یوسف آمد بر درش تا پر شود از عشق کیلش
شک ندارم قلب جنه سمت قلب اوست میلش
هر برات کربلامان اسم مولا هست ذیلش
من فدای مهربانی های جان حق‌پرستش
لافتی الا علی لاسیف الا چشم مستش
نوح کشتی را نشانده تا که اسمش بر لب آمد
برق شمشیرش چو پتکی بر سپاه مرحب آمد
نور او قلب جهان را همچو ماهی در شب آمد
خطبه هایش جان گرفت و بر لبان زینب آمد
شور و شیدایی در عالم از وجود اوست هستش
لافتی الا علی لاسیف الا چشم مستش
میثمت کو تا ببازد پای عشق تو سرش را
چشم واکن تا ببینی وضع بی سامان دنیا
قصه ی دست عقیلت شد نیاز هر شب ما
رحم کن بر ما و دل را شیعه ی نابت بفرما
تیر عشقش بر دلم زد نازشستش، ناز شستش
لافتی الا علی لاسیف الا چشم مستش
- چهارشنبه
- 6
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 18:28
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
زهرا آراسته نیا
ارسال دیدگاه