سلام منطق توحیدی زمین و زمان!
نیامده است پس از تو برای ما برهان
جهان و هرچه در آن است جمله می رقصند
به گرد نام بلندت، بهار جاویدان
تو را هنوز تمام زمان نفهمیده است
پس از هزار و چهارصد مدار سرگردان
همیشه سینه دیوارها گرفتارند
به خواب طنطه آن شکاف بی پایان
شکاف سینه هستی، شکاف خانه حق
شکاف هرچه بعید است در زمین و زمان
تویی که چشم جهانی برای خواندن تو
هماره می شکند تا اجابت باران
میان این همه تصویر رشته کلمات
برای بردن نام تو گشته همپیمان
نمی توانم از این واژهها رها شوم آه!
حقیر مانده در اینجا کلام بی سامان
برای بردن نام تو ای بزرگترین
کجاست غیرت تشبیه، عمق لفظ و گمان!
علیست نام تو و هیچ کس نمی فهمد
علی نهایت هستی ست، علیست جان جهان...
- یکشنبه
- 10
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 15:35
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
نیره سادات هاشمی
ارسال دیدگاه