در همه کوی و برزن کوفه
خبری بس بزرگ پیچیده
خبر حال و روز نباء عظیم
هر کس از هر که دیده پرسیده
خبر آخرین که پیچیده
همه جا از همه نهفتنی است
زخم سر را طبیب دیده و گفت
دگر این سرشکسته رفتنی است
... وسط آه و ناله ی زینب
تیره و تار شد جهان ناگاه
بسته شد دیدگان پر خونی
که ندیدند هیچ جز الله
نیمه شب بود و سیل بارش اشک
وقت تغسیل پیکر حیدر
باز غسل شبانه و ای وای
تازه شد خاطرات درد آور
آب می ریخت سرور عطشان
مجتبی پیکر پدر می شست
اشک هر دو برادر خوندل
شعله و آتش جگر می شست
از صدای حزین چک چک آب
کوفه می شد مدینه ای دیگر
پیش چشمانشان مجسم بود
شب تغسیل پیکر مادر
وای از آن شب از آن شب پر درد
که پدر کوه غم به شانه کشید
این محاسن که گشته اکنون سرخ
در همان شب تمام گشت سپید
... شاید از بعد غسل شیر خدا
گفته باشد حسین بر خواهر
کفن سومین که نزد تو است
برو و زود نزد ما آور
کفن سومین به دست حسن
مجتبی ، زینب و تن حیدر
هر سه گشتند روضه خوان حسین
که نباشد چو روز او محشر
بین تکفین پیکر بابا
حسن آهسته روضه می خواند
که برادر به زیر سم ستور
از تن تو تنی نمی ماند
چاک چاک آنچنان شود ز ستم
تن عریانت ای امام سخی
که بگوید به صد اسف زینب
مات و حیرت زده ا انت اخی؟
- سه شنبه
- 12
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 12:30
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
عیسی ثاقب بخشایش
ارسال دیدگاه