مثل کسی که روی لبش یارضا رضاست
کارم فقط حسین حسین وخدا خداست
بی ناله های روضه ات از دست می روم
آری دوای عاشق کرببلا بلاست
اشکی به کاسه های دو چشمم حواله شد
گفتم یکی یکی است؟ که گفتی دوتا دوتاست
نوکر زیاد دیده ام از تو، چه بد، چه خوب!
فرقی نمی کند که به حالت گدا گداست
"یاربنا" مؤخره ی "یامن اسمه" ست
هرکس هر آنچه خواست بگوید دعا دعاست
وقتی که هست چشم تو... دارالشفا چرا؟
اصلاً بکِش به دار مرا که شفا شفاست
روز جزا به عشق علمدار کربلا
دستم به پای تو که می افتد جدا جداست
زیر جنازه ام همه گویند یا حسین
در محضر شریف تو حرف بجابجاست
- پنج شنبه
- 14
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 14:55
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
رضا دین پرور
ارسال دیدگاه