تو نمایی از فروغ سرمدی
یا ابوطالب مدد یا سیّدی
مؤمن قوم قریشی،سَروَری
یاور و همسنگر پیغمبری
دشمن تو خصمِ حیّ داور است
مُنکِرِ تو مُنکِرِ پیغمبر است
ای کلید خانه ی حق دست تو
قلب عشّاق علی،پابست تو
ای مسیرِ تو رَهِ صدق و نجات
جدّ آل الله،جان ما فدات
مدح تو این بس،اَلا اِی بی قرین
هست فرزندت امیرالمؤمنین
رفتی و در ماتمت ای با وفا
شعب بوطالب شده دارُ العزا
سال هجرانت که دل غمدار شد
سال حُزنِ احمد مختار شد
بعدِ تو شد بر عزیزانَت جفا
از سوی سُفیانیانِ بی حیا
مصطفیٰ با زهرِ کین مسموم شد
مرتضی کشته زِ تیغی شوم شد
گشت شورایی به یثرب جلوه گر
شد عروس تو شهیده پشت در
عده ای از اهل فتنه آمدند
پیش فرزندت،عروست را زدند
بعدِ چندی با دلی پُر از شرر
مجتبای تو شده پاره جگر
گفتم این ها را زِ شرح غصّه ها
لیک آه از ماجرای کربلا
یا ابوطالب،نبودی تو به طف
گشت بی سر زاده ی شاه نجف
یا ابوطالب،دلش غمدیده شد
با لبِ تشنه سرش بُبریده شد
در هجومِ لشکرِ ظلم یزید
یا ابوطالب،حسینت شد شهید
یا ابوطالب،میان قتلگاه
ماند زینب بین دشمن بی پناه
شمر و خولی بی حیایَند و بدند
کودکان را نا نجیبانه زدند
یا ابوطالب برامان کن دعا
تا که باشیم اهل خاک کربلا
کن دعا تا که شَویم ای نور عین
جان نثار عشق فرزندت حسین
- چهارشنبه
- 20
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 17:11
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه