چه بهاری بشود گر تو بیایی، آقا
چه بهاری بشود چهره گشایی، آقا
پسرفاطمه این دشت پراز دلتنگیست
باغ وبستان همه رانیست صفایی،آقا
راز دلتنگی ما چیست بجز دوری تو
بخدا غصه تلخی ست جدایی آقا
آب و جارو زده ام با مژه این معبر را
من نشستم سر راهت به گدایی آقا
سالها طی شدو افسوس ندیدیم تو را
کاش امسال قدم رنجه نمایی آقا
تا نمردیم بیا، حیف جوانی طی شد
« نکند منتظر مردن مایی آقا »
- شنبه
- 30
- اسفند
- 1399
- ساعت
- 23:51
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مرتضی میرزایی
ارسال دیدگاه