جلوه گر شد از افق نوری که روشن می کند
خانه ی ارباب را مانندِ گلشن می کند
پرده را انداخت از صورت علی ابن الحسین
اشکِ شادی گونه ها را میلِ شُستن می کند
لیلیِ لیلا شده مجنون طاقِ ابرویش..
دورِ قنداقه طوافش کرده دیدن می کند
"مژده ای دل باعثِ مستی و باده می رسد"
"خیز و از جا و نظر کن شاهزاده می رسد"
اوّلین حیدر رسیده حیدرِ آلِ حسین..
شادیش چندین برابر گشته احوالِ حسین
خنده هایش می برد دل از تمامِ کائنات
با ظهورش پُر ز مستی گشته است حالِ حسین
راحت و آسوده خوابیده بدون دغدغه..
بر روی دستانِ پُرمهر و روی بالِ حسین
"هیچ می دانی شبیه روی پیغمبر رسید"
"خیز از جا و تماشا کن علی اکبر رسید"
دخترِ شیرخدا خیلی گرفتارش شده..
طفل دارد ناز و غمزه او خریدارش شده
بهرِ تبریک آمده زیبا گلِ امّ البنین..
دیدگانِ این قمر سرمستِ دیدارش شده
صف کشیده در زمین و آسمان خیلِ ملک
تک به تک مبهوت و ماتِ حالِ رخسارش شده
"ارشدِ اولادِ اربابم... به دنیا آمده.."
"یوسفِ یوسف ترین فرزندِ زهرا آمده"
نامِ زیبای علی را تجربه کرده حسین
خُلقِ والایِ نبی را تجربه کرده حسین
چون بهشتِ جاودان شد خانه اش آن لحظه که
در صلابت هم ولی را تجربه کرده حسین
مثلِ یک گنجِ نهانی صاحبِ گنجینه شد
باز هم رزقِ غنی را تجربه کرده حسین
"بعد از این غصّه ندارد غیرت اللهِ وفا"
"چون که آمد حضرت پیغمبر کرببلا"
- سه شنبه
- 3
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 12:30
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه