گفته که شهریارِ من،این دو سخن ز عاشقی
نقش مزار من کنید،آنچه که بوده ازبرم:
«زاده و داده جان خود،بهر غم و بلای عشق
قصه ی عمر من بُود،این ز شعار و دفترم»
بشنو ولیک شهریار،کن گذری ز شهرِ یار
منکه به یار عاشقم،لحظه به لحظه بگذرم
در صف وصل او بُود،لشکری از سپاه عشق
ناله زنند صبح و شب،شاه تو را که نوکرم
زاد و ممات من همه،بهر حُسین و عشق اوست
این بنویس ای خدا،بر درِ قبر خوشترم
- چهارشنبه
- 4
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 21:50
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
امین اسماعیل زاده ماکوئی
ارسال دیدگاه