نیمه ی شعبان که می آید پُر از جان می شوم
شوق باعث می شود مانندِ باران می شود
مانده ام شادی کنم یا ناله از هجران کشم
بینِ این خوف و رجا بدجور حیران می شوم
دردمندم ..دردمندم.. دردمندم ..دردمند..
با نگاهِ مهدیِ موعود ..درمان می شوم
در شبِ میلادِ منجیِ تمامِ کائنات..
مات و مبهوتِ کلامُ الله..قرآن می شوم
کاش می شد سامرا باشم به دور از حاشیه
دور از شهرِ تولّد..پُر ز هجران می شوم
"جشن می گیرم به امیّدِ نگاهِ فاطمه.."
"گاه می سوزم در این اثنا ز آهِ فاطمه"
می روم ساکن شوم در محضرِ یک دلبری
می روم تبریک گویم بر امامِ عسکری..
از افق سر زد جمالِ فاطمی طلعت ز مهر
دلبری دارم پُر از الطاف و ذوقِ مادری
آخرین حجّت شده همنامِ ختم الانبیا
در وجودش هست آثاری..پُر از پیغمبری
ارثِ این آقاست قطعاً ذوالفقارِ مرتضا
جلوه گر خواهد شد این سرور تماماً حیدری
حامی مستضعفان و عزّتِ اهلِ وفا..
هر ز پاافتاده ای را می کند او یاوری
"جشن می گیرم به امیّدی ظهورِ حضرتش"
"تکیه کردم بر نگاه و بر وفا و غیرتش "
زاده ی نرگس..جهانی را گلستان می کند
غنچه ی لبهای دنیا را چه خندان می کند
با طلوعِ نورِ رویش..ظلمت از عالم پرید
خالِ مشگین اش دو دنیا را چه چراغان می کند
گفتنِ ذکرش ثواب است و یقیناً نامِ او
قلبهای خسته را لبریزِ ایمان می کند
آمده فرزندِ حیدر آن کسی که با دمش
سفره های خالیِ هر شیعه پُر نان می کند
آخرش با یکِ طلوعِ ناگهانی..جمعه ای..
عالمی را غرق شادی و ثنا خوان می کند
"با ظهورش زندگی را هدیه می بخشد به ما"
"می رود بعد از مدینه خسته جان تا کربلا"
دردها را ..باز درمان می دهد بی ادّعا..
کارها را خوب سامان می دهد بی ادّعا
می رسد تندیسِ اخلاص و رهایی می دهد
تک تکِ افراد را جان می دهد بی ادّعا
می رسد یک روز با حال و هوای حیدری
حسّ و حالی را دو چندان می دهد بی ادّعا
کینه ها را می زداید از دلِ اهلِ ولا..
لطفِ بی حدّ و فراوان می دهد بی ادّعا
می کند احیا همه دل مردگان را با نگاه
در حقیقت با نگه..جان می دهد بی ادّعا
"می رسد یک روز با الطافِ خاصِ داوری"
"می کند دلهای مردم سراسر مادری"
- یکشنبه
- 8
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 15:33
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه