نیم از مه شعبان شد، تا باد چنین بادا
ایام به سامان شد، تاباد چنین بادا

گویی که بهار آمد، بر شاخه هزار آمد
گل غنچه شکوفان شد، تا باد چنین بادا

عطری زگل نرگس، درسامره گردد حس
جان بخش مریدان شد، تا باد چنین بادا

یابن الحسنی آمد، شیرین سخنی آمد
او شمع شبستان شد، تا باد چنین بادا

موعود خدا باشد، مصباح هدی باشد
خورشید نمایان شد، تا باد چنین بادا

بر اهل سما چون جان،رفتا به بر جانان
مهمان به یزدان شد.. تاباد چنین بادا

احیاگر دین آمد، فردای زمین آمد
دنیا چه گلستان شد، تا باد چنین بادا

بادیدن روی او، اوصاف نکوی او
کافر مسلمان شد، تاباد چنین بادا

او حجت آخر شد، توحید قوی تر شد
حسرت زده شیطان شد، تا باد چنین بادا

مهدی است چو درّ ناب،ما نوکر واوارباب
شادیم جهان بان شد، تا باد چنین بادا

شعر:اسماعیل تقوایی