آن زمانیکه خدا بود و سماوات نبود
خبراز نُه فلک و دوزخ و جنّات نبودنه قَمر بود و نه مَنظومه شمسی به مَدار
بی نیازی بجز از ، قاضی اَلحاجات نبود
حُور در پَردهء اِبهام و مَلَک بی پَروبال
نام آدم به سَرِ دفتر اثبات نبود
خلقتِ کُلّ بَشر داشت نه آب و نه گِلی
اثر از صُومعه و پیر مناجات نبود
کس نشان از حَجَرالاَسود و ازکعبه نداشت
خبر از ماخَلَق و سِرِّ مُهمّات نبود
ماسوا اینهمه تصویرِ دل انگیز نداشت
نور را با ظُلَمات اِذنِ ملاقات نبود
یک خدا بود قَدَر قدرت و بی واهِمه بود
پیشِ رو آینه ای داشت که او فاطمه بود
- پنج شنبه
- 12
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 12:26
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سید تقی سیفی اردبیلی
ارسال دیدگاه