مژده مژده موسم میلاد شد
مرغ دل از قید غم آزاد شد
در میان بوستان سبزِ عشق
نو نهالی سر زد و شمشاد شد
در مهِ شادیّ و در روزِ شعف
غنچه ای خندید و بلبل شاد شد
جلوه ای از جانب جانان رسید
هشت جنّت ضرب بر هشتاد شد
از تبار نور آمد دختری
در قبیله مفخر اجداد شد
بوسه زد مادر به روی ماه او
گفت: با تو کوثرِ حق یاد شد
آهوی قلبم شکار دام توست
چشم زیبایت عجب صیّاد شد
امّ اسحاقم، رقیّه! آمدی
کلبه ی ویرانه ام آباد شد
در دل آقای من، بابای تو
شادی و شور و شعغف ایجاد شد
بر حسین بن علی تبریک باد
روز میلاد تو از اعیاد شد
بر تبسّم های نازت آفرین
شاد با تو اکبر و سجّاد شد
هر که نام دلربایت را شنید
بر غم شیرین تو فرهاد شد
بس که شاگردی به استادان نمود
عاقبت «سیّدبشیر» استاد شد
- سه شنبه
- 17
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 18:34
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سیدبشیر حسینی میانجی
ارسال دیدگاه