خبر رسید، سحر دیده وا کند مهدی
تمام عالمیان را عطا کند مهدی
هزار باب، ز یک باز کردنِ چشمش
دوباره باز به دین خدا کند مهدی
جهان و هر چه در آن است را کنون با خویش
به یمن مقدم خود آشنا کند مهدی
ز گوشه ی نظر کیمیایی اَش، هر آن
گره ز کارِ همه خلق، وا کند مهدی
بنام نامی حق (میم و حاء و میم و دال)
ز "اسم اعظم هو" رو نما کند مهدی
پیام آورِ قرآن عیان شده، تبریک
چه ناب، ترجمه ی "اِنَّما" کند مهدی
خوشا بصوت حجازی، دَمِ مسیحایی
که زنده از نَفَسش جانِ ما کند مهدی
ولایتش چو علی نُه فلک فراگیر است
به غمزه ای، نظر "هل اَتا" کند مهدی
سُرور زائدِ وصفی ز فیض میلادش
به قلبِ فاطمه و مصطفا کند مهدی
به انتظار همه مومنان دهد پایان
پر از نشاط، دل مرتضا کند مهدی
برای حضرت مهدی دعا کند نرگس
برای حضرت نرگس دعا کند مهدی
شهادتین، بصوتِ جلی چو میگوید
اصولِ دینِ خدا را نوا کند مهدی
چو اهل عرش به دیدار یار مشتاقند
نظر ز لطف، به اهلِ سما کند مهدی
به ساعتی ز برِ مامِ خویش غائب شد
که زود، طاعتِ امرِ خدا کند مهدی
عروجِ خویش به حق را، بهانه سازد تا
گریزِ روضه ی کرب و بلا کند مهدی
بگوشِ حضرت نرگس، رباب را گفتند
که دردِ هجرِ تو را، خود دوا کند مهدی
چو شیرخواره ی اربابِ تشنه، تشنه نماند
لبش به آب فرات آشنا کند مهدی
امام عسکری از تربتِ حسینش داد
که شاهِ کرب و بلا را صدا کند مهدی
همیشه زمزمه ی کربلا کند مهدی
هماره گریه ی صبح و مسا کند مهدی
همینکه تکیه به کعبه زند، پس از تکبیر
تمام اهل جهان را صَلا کند مهدی
" اَنابنُ فاطمه" میگوید و " انابنُ حسین"
به عهد خویش همانا وفا کند مهدی
هَلا هَلا همه ی طالبین خون حسین!
همه بگوش! شما را صدا کند مهدی
قسم بخون حبیب خدا ، باذن الله
که حق خون خدا را ادا کند مهدی
بجان مادر پهلو شکسته اَش سوگند
قیامتی به مدینه بپا کند مهدی
جواب سیلی اعداست، سیلی محکم
چو یک اشاره، به دو بی حیا کند مهدی
چنان بصورت آنان زند بدست خدا
که کائنات بگوید: چِها کند مهدی
ز غاصبان بستاند حقوقِ زهرا را
ز اَغنيا فقرا را جدا کند مهدی
چنان ز اَهلِ جفا انتقام گیرد که...
دلِ نفوس، برون از عزا کند مهدی
به تیغ حیدری اش، خون خصم میریزد
به آل بوسفیان حمله ها کند مهدی
سلاح جبهه ی مستکبرین شود نابود
به جبهه ی ضعفا اعتنا کند مهدی
همینکه دولت زهرائیان دهد تشکیل
حکومت علوی را بنا کند مهدی
عدالتِ علوی را سراسری سازد
به جدِّ خویش علی، اقتدا کند مهدی
هم از یهود کُشَد، هم ز خیلِ آلِ سعود
مُسامحه به ستمگر، کجا کند مهدی
يمن! بمان که تو پیروزِ صحنه ی جنگی
عراق و سوریه را بی بلا کند مهدی
دگر کلیدِ حرم را به شیعه بسپارد
سفر بسوی دیارِ رضا کند مهدی
همه هُموم و غُموم از قلوب بِزداید
قلوب را به خودش مبتلا کند مهدی
عقول کامل از او میشود به صبح ظهور
عموم را همه دور از خطا کند مهدی
به همتش همه احکام میشود احياء
حلال را ز حرام انقضا کند مهدی
نه ظلم میشود آنروز بر کسی هرگز
نه رحم بر سپهِ اَشقیا کند مهدی
جهان شود همه روشنتر از صَلاتِ ظهر
چو زلف در شبِ تیره رها کند مهدی
برای پای رکابش همه مُهیائیم
بدان امید که ما را سوا کند مهدی
هنوز روز دفاع از حرم، به امر ولی است
مدافعانِ حرم را ندا کند مهدی
هنوز یاد شهیدان ما چراغ رَه است
بخاطر شهدا یاد ما کند مهدی
- سه شنبه
- 17
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 19:13
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محمود ژولیده
ارسال دیدگاه