با کینه نگیرید نشان بیش از این
سیلی نزنید بی امان بیش از این
کافیست! سکوت کرده...بازی نکنید
با باور و اعتقادمان بیش از این
دیدیم دروغ و مکر و صحنه سازی
فتنه گری و خیانت و أخّاذی
بیچاره شدیم! چونکه تدبیرِ شما
بنیان شده بر اساس ِ سنگ-اندازی
ابلیس شده ست مات و حیرانِ شما
اصلاً کرونا نیست که مهمانِ شما!!
ماندیم چرا هست تردد آزاد-
در جادۂ ویلای لواسانِ شما؟!
شد روضه شفاخانه! ببین برکت را
یک عمر گرفتیم فقط حاجت را
تعطیل شود هیئتِ ارباب(ع) چرا؟!
تعطیل کنید هیئتِ دولت را
برخیز که حق میانِ باطل شد گم
از فقر چه آمد به سرِ این مردم
بردند به تاراج اصولِ دین را
بیدار شو ای حوزۂ علمیۂ قم
با معنویت جنگ و جدل نیست روا
در محفلِ اشک؛ میشود رفعِ بلا
با قاطعیت حضرت آقا فرمود:
داریم نیاز به توسل وَ دعا
دیروز به خیمه گاه؛ با قصد ثواب-
بردند هجوم و شد؛ دو عالم بیتاب
یک عده هم امروز هجوم آوردند
هر لحظه به خیمۂ عزایِ ارباب(ع)
خم میشود از این غم ِ ویرانگر، پشت
از داغ حرم به سینه می کوبم مشت
ویروس که نه! حتم بدان با این وضع
دلتنگیِ کربلا مرا خواهد کشت!
- جمعه
- 20
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 1:24
- نوشته شده توسط
- مرضیه عاطفی
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
محمودمنصوری