یا اکرم الاکرمین (ع)
زبان الکنم از وصف ذاتت ناتوان باشد
که این مدح و ثنا سرمایه اے چون دُر گران باشد
قلم بر دفترم چرخید نامت بر زبان آمد
کرامت کردے و بر پیکر این خسته ،جان آمد
کلید خانه ے لطفے !امیر فضل و احسانے !
"خلاصه مے شود آقا در عشق تو ،مسلمانے "
معطر کرده گیسویت فضاے بیت حیدر را
فقیران و یتیمان ،جمله مے کوبند هِے ،در را
قدم رنجه نمودے در جهان تاثیر بگذاری
قدم بر روے چشم آیه ے تطهیر بگذارے
سلام اے رحمت مطلق !خداے مهربانے ها !
چه لذت بخش تر از این ،شود نذرت جوانے ها ؟
فراوانمے دهے بر ما ،به مقدارے نمے ماند
به لطف سفره ے سبزت طلبکارے نمے ماند ...
توصاحب منصب جودے !امام بخشش و بذلے !
تودر جنگاورے و رزم ،استاد ابالفضلے !
توآن ضرب المثل بین کرامت آفرین هایے
چه غم از بے کَسے وقتے کَسِ بے کَس ترین هایی
بجز عشقت نمے دانم بجز نامت نمے خوانم
حسن جانم حسن جانم حسن جانم حسن جانم ...
چقدراز تو گرفته فاصله ،دردا که مغبون شد
هر آنکه از میان حلقه ے عشق تو بیرون شد
براے با تو بودن هم دلیل محکمے دارم
اگر باشے به روے زخم قلبم ،مرهمے دارم
گرفتارم ،نگاهے کن ،نگاه تو گهربار است
به "خورشیدت" نظر کن سخن درگیر شب تار است
تمام دلخوشے ما به اکرامِ مدام توست
کَرَم کن بر جهانِ ما ،کَرم کردن مرام توست ...
*مغبون :زیان دیده
- چهارشنبه
- 8
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 1:29
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
علی ساعتچی
ارسال دیدگاه