خورشید عالم افروز ... تا کی چنین نهانی
وی ماه روی فیروز ... تا کی چنین نهانی
اندر فراق رویت ... آتش گرفته جانم
شد هجر تو جگر سوز ... تا کی چنین نهانی
اندر لسان عالم ... عجل علی ظهورک
ای شهریار دلسوز ... تا کی چنین نهانی
شوق وصالت ای جان ... تن را نموده بی جان
چشم انتظارم هر روز ... تا کی چنین نهانی
حیران چو یک بلم در ... دریای بی کرانت
آواره ام شب و روز ... تا کی چنین نهانی
بر لب رسیده جانم ... ای شمس جان ستانم
بس کن فراق جانسوز ... تا کی چنین نهانی
گردیده پرتو افکن ... ظلمت به روی هستی
خورشید عالم افروز ... تا کی چنین نهانی
- پنج شنبه
- 9
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 15:50
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
کربلایی فخرالدین اسکندری
ارسال دیدگاه