فرق علی خونین شده با ضرب کینه
فریاد او رفته زکوفه تا مدینه

تیغ جهالت خورده بر فرق عدالت
عالم کشد آه جگر سوزی زسینه

محراب مسجد پر زخون آن کسی شد
کز بعد پيغمبر ندارد او قرینه

ام المصیبت باز دیده یک مصیبت
گردیده تازه داغ مادر بر حزینه

افتاده بستر، حامی اطفال کوفه
طفل یتیم کوفه نالان وغمینه

فزت ورب الکعبه یعنی بیقرارست
آقای کوفه بهر بانوی مدینه

آن ضربتی که خورد بر پیشانی او
قطع سری در کربلا را شد زمینه

شعر:اسماعیل تقوایی