یا کریم الصّفح *
ای خدایی که میبخشی گناهمو که انگار نکردم هیچ گناهی
یا عظیم المنّ
ای خدایی که هوامو داری همیشه تو لحظه های بی پناهی
روسیاه / اومدم / در خونت
پر گناه / اومدم / در خونت
واسه ی / توبه من / با دل پر
اشک و آه / اومدم / درخونت
شفیع آوردم / چه شفیعی بالاتر از اسم حسین
شفیع آوردم / چه کلامی والاتر از اسم حسین
شفیع آوردم / چه نوایی زیبا تر از اسم حسین
الهی / بالحسین / العفو العفو العفو
---------------
سید العطشان
ای غریبی که تو رو کشتنت میون صحرا اونم با لب تشنه
سید المظلوم
ای شهید کربلا که بریدن از قفا راستو با تیغ دشنه
نیزه دار ،بی هوا ،تورومیزد
لشکر بی حیا تو رو میزد
هر کی با هر چی داشت توی گودال
پیرمرد با عصا تو رو میزد
بمیرم آقا / برات حتی نذاشتن بمونه پیروهن
بمیرم آقا / زیر آفتاب صحرا تو موندی بی کفن
بمیرم آقا / آخه انگشترت رو با انگشت مبیرن
غریب کربلا /ای وای/ ای وای/ ای وای
--------
*کریم الصّفح : بخشنده ای که گناهکار را میبخشد و گناه او را محو میکند به صورتی که خطاکار انگار اصلا گناهی انجام نداده است .
(یکی از صفات خداوند در دعای جوشن کبیر )
- شنبه
- 11
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 2:2
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
ابراهیم واعظی
ارسال دیدگاه