آن شب غمش لرزه به ارکان فلک می زد
فزت و رب الکعبه آتش بر ملک می زد
کعبه شب میلادش از یک سو ترک برداشت
این بار انگار از هزاران سو ترک می زد
گویا برای زخم های کهنه اش می خواست
عمری اگر هر شب فقط لب بر نمک می زد
گویا برایش نخلها هم گریه می کردند
با چاه نخلستان اگر حرف از فدک می زد
بر قاتلان همسرش هر روز بر می خورد
آری خدا اینگونه صبرش را محک می زد
آری علی را در میان کوچه ها کشتند
روزی که قنفذ داشت زهرا را کتک می زد
- یکشنبه
- 12
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 4:7
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مهدی محمدی
ارسال دیدگاه