یكی از خطیبان قمی و شاعر آئینی این شهر به نام

حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی ، در مورد مدح حضرت آقا

اين شعر زيبا را سروده است

دیشب این طبع، بی‌قرار شما / خواست عرض ارادتی بكند


دست كم از دل شكسته‌تان / واژه‌هایم عیادتی بكند

***

چشم بد دور ، عمرتان بسیار / كس نبیند ملالتان آقا!


ما نمردیم خون دل بخوری / تخت باشد خیالتان آقا!

 

***

چیست روباه در مصاف شیر؟! / چه نیازی به امر یا گفته؟!


تو فقط ابرویی به هم آور / می‌شود خواب دشمن آشفته

***

هست خاموشی‌ات پر از فریاد / در تو آرامشی است طوفانی


«الذی انزل السكینه» تو را / كرده سرشار از فراوانی

***

واژه‌ها از لبت تراویدند / پرصلابت ، پرعاطفه ، پرشور


آفریدند در دل مردم / عزت ، آمادگی ، حماسه ، حضور

***

این حماسه همه ز یمن تو بود / گرچه از آن مردمش خواندی


رهبرا! تا ابد ولی محبوب / در دل عاشقان خود ماندی

***

سهم دلدادگان تو سلوی / قسمت دشمنان تو سجیل


رهبری نیست در جهان جز تو / كه ز امت چنین كند تجلیل

***

نسل سوم چو نسل اول هست / با شعف با شعور با باور


جاری است انقلاب چون كوثر / هان! «فصل لربك وانحر»

***

گرچه در باغ سینه‌ات داری / لطف‌ها ، مهرها ، محبت‌ها


گفتی اما نمی‌روی چو حسین / تا ابد زیر بار بدعت‌ها!

***

ناگهان در نماز جمعه شهر / عطر محراب جمكران گل كرد


بغض تو تا شكست بر لب‌ها / ذكر یا صاحب الزمان (عج) گل كرد

***

جان ایران! چه شد كه جانت را / جان ناقابلی گمان كردی؟!


آبروی همه مسلمانان / اشك ما را چرا درآوردی؟!

***

جسم تو كامل است ، ناقص نیست / می‌دهد عطر یك بغل گل یاس


دستت اما حكایتی دارد... / رحم الله عمی العباس!

***