بند1
امشب علیِ مرتضی
از ضرب شمشیر جفا
با فرق خونی و دو تا
رفته ز دنیا
کوفه شده ماتم سرا
محزونه قلب شیعه ها
زینب پریشونه خدا
آه و واویلا
ظرفای شیر هنوز، پشت درن ولی
کو اون یل خیبر شکن
نشسته گرده غم، رو چهره ی حسین
میلرزه زانوهاش حسن
راحت شد از غم و دردای بی شمار
بعد از یه عمر عذاب پر زد به سوی یار
مظلوم علی علی
بند2
سی سالِ دائم غم کشید
حتی یه روز خوش ندید
تو کوچه طعنه میشنید
از اهل بدعت
هر شب به زیر نور ماه
رنجور و غرق سوز و آه
حرفاشو میزد با یه چاه
تو اوج غربت
غصّه ی مادر و، هیزم و شعله ها
همیشه بود روی دلش
چهل تا بی حیا، جلوی بچّه هاش
آتیش زدن به حاصلش
تبر به روی سا قه ی گُلش نشست
با ضربه ی لگد غرور اون شکست
مظلوم علی علی
- چهارشنبه
- 15
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 3:21
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
علیرضا پناهیان
ارسال دیدگاه