آی باتدێ، صوبح آچێلدێ، زینب نوایه گلدی
زهرا دئدی، حۆسئن وای، عالم صدایه گلدی
(ماه غروب کرد و صبح پدیدار شد، زینب به نوا آمد
زهرا گفت وای حسین، عالم به صدا آمد)
چون یخدیلار آتیندان، سلطان تشنه کامی
دنیایـــه اوْلــدی اعــلان قُتــل‌الحسیــن پیـامــی
جنـاتیـد‌ن ائشیتــدی پیغمبر گرامـی
نعلین‌سیز عباسیز کرب وْ بلایه گلدی
پیمانه عالـ‌م اوْلـدو، جانـانـه وئــردی جانیــن
شوْق وْ شرافه‌تینه‌ن، طی ائتدی ایمتیحانین
شمری دغا توکنده، خاکی مینایـه قانیـن
یوزدوتدی آسمانه حمد و ثنایه گلدی
برای مشاهده متن کامل شعر اینجا کلیک کنید
- شنبه
- 29
- آبان
- 1389
- ساعت
- 23:6
- نوشته شده توسط
- سعید رضایی
ارسال دیدگاه