دوباره مضطرم؛ حرم حرم حرم

الهی کم نشه یه لحظه سایه ات از سرم

یه رحمی مادرت کنه، به اشکِ مادرم

منم بیام حرم منم بیام حرم…

دوباره مضطرم؛ حرم حرم حرم…

آقا دلم پر از شکایته؛ امیرِ سر جدا…

دلم گرفته و می خوام بیام کربلا

بیام و آبرو بخر؛ به حقِ مادرت

ببین تو اشک و التماسِ نوکروُ آقا

دوباره بغضِِ تو گلو

بازم خیالِ آرزو

تا چشم بهم زدم؛ حرم دوباره اومد روبروم! اومد دوباره روبروم

امیرِ کربلا حسین امیر کربلا حسین

به جونِ مادرت

آقا فدا سرت؛ اگه می خنده عالمی به حالِ نوکرت!

اگه برام حرم نرفتن مقدره؛ آقا فدا سرت

تویی فقط تموم دلخوشیه، نوکرات

هوای شورِ مستی؛ هوای روضه هات

ولی بیا حاجت من و بکن روا؛ پیاده اربعین بیام دوباره کربلا

زیاده از سرم، همین که مادر شما

لیاقتم داده؛ بیام بازم میونِ روضه ها

امیر کربلا امیر کربلا

بریده سر ز تن؛ شهیدِ بی کفن

آقا بمیره از غریبیه تو، سینه زن

آقا برات نذاشتن حتی کهنه پیراهن

شهیدِ بی کفن… شهید بی کفن؛ غمات غمای نوکره

داره میبینه خواهرت، که شمر با خنجره

یه نانجیب؛ داره سری به نیزه می بَره

صدای ناله ای میاد؛ صدای مادره

غریبِ مادر.. غریب مادر…