گریم ز داغ آن نور اعلا
ذکر عالم شد یا علی مولا
یا علی مولا...
شد شب سوّم از شبهای قدر
خدا دهد بر آل عبا صبر
موسم اشک و سوز و بُکا شد
مسجدِ کوفه دارُالعزا شد
آسمان از این غم سینه چاک است
خورشید عالَم در زیر خاک است
حاجتروا شد چه غریبانه
تدفینش مثل زهرا شبانه
آه و واویلا آه و واویلا...
نشسته بر جانْ داغِ عظیمی
زینب و رنج و درد یتیمی
با اشک چشم و با سوز سینه
قیاسی دارد یاد مدینه
بابا رفته با یک قلبِ خسته
مادر دلخون و پهلو شکسته
بابا بر جانش از غم نشانه
مادر آزرده با تازیانه
بابا و ظلم و جور تحمیلی
مادر و جای ضربه ی سیلی
- چهارشنبه
- 15
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 21:50
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مجید طاهری
ارسال دیدگاه