پسر شیر جمل شیر و یل کرببلاست
او ز گفتار و عمل در دو جهان بی همتاست
وقت هر موعظه ای معجزه ای لازم بود
خلق اعجاز حسین بن علی قاسم بود
سیزده ساله ولی همچو بزرگان بالغ
آنچنانی که شنید از همه جلل خالق
بین انگشت عمو عاقبت خود را دید
تکه تکه بدنش دید ولیکن خندید
گفته ضرب المثل از هر چه مثل شیرین تر
که شهادت شده نزدم ز عسل شیرین تر
باورم این شده زین جمله بنا گردیده
که عسل هر چه بماند نشود گندیده
واژه از ما به غم و روز سیه افتادست
غیر قاسم چه کسی لایق آقازادست
همه گویند کفن بر تن و مویش کردند
بی زره راهی با جنگ عدویش کردند
من که گویم سپری هم وسط مشت نداشت
مثل مولایم علی که زره اش پشت نداشت
ای بقربان چنین تشنه لبی آماده
بین میدان چه انا بن الحسنی سر داده
زر نموده به نگاه همگان مفرغ را
که دو نیم کرده به ضربی بدن ازرق را
کس حریفش نشد و چنگ به نیرنگ زدند
همه از دور به سوی بدنش سنگ زدند
جای کندوی عسل را همه پیدا کردند
چقدر روزنه با نیزه در او وا کردند
با سم اسب دگر بین عمومش نزنید
که نمانده عسلی ضربه به مومش نزنید
در پی موم عسل آمد عمو در میدان
آمد و دید که چسبیده به نعل اسبان
شاعر:دانیال تقوی