بانوی صبر و عفت و حجب ویقین است
بی شک نخی از رشته حبل المتین است
بر دردهای زینب او محرم ترین است
زن هست او اما ولی مرد آفرین است
ناموس مولانا امیرالمومنین است
او مادر آقای من ، ام البنین است
آمد کنیز خانه کوثر شود، شد
هم شان مریم،آسیه،هاجر شود،شد
همراز غم های دل حیدر شود شد
در خانه خورشیدها اختر شود،شد
چشمش ز چشم رود،جاری تر شود،شد
بر پهلوان علقمه مادر شود ،شد
ام البنین ، ام الادب ، ام الاباالفضل
ازسوی زهرا منتخب ، ام الاباالفضل
درتنگناها ذکر لب : ام الاباالفضل
ذکر قیام روز و شب ،ام الاباالفضل
نام تو اَهلا مِن رطب، ام الاباالفضل
ای همسر شاه عرب، ام الاباالفضل
باگریه هایت یک مدینه گریه میکرد
برحال تو ازعمق سینه گریه میکرد
چشم بقیع چینه به چینه گریه میکرد
"مروانِ" پستِ پُر زِ کینه گریه میگرد
هروقت بانوی حزینه گریه میکرد...
باگریه اش نجمه، سکینه گریه میکرد
برسینه میزد با حسینا واحسینا
یک عمر می گفت او به دنیا واحسینا
ذکر لبش با شور و غوغا: واحسینا
هم جای خود می گفت هرجا واحسینا
می گفت هم او جای زهرا واحسینا
یک وا اباالفضل گفت،صدتا واحسینا
- دوشنبه
- 27
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 14:12
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد کابلی
ارسال دیدگاه