ای دل نظاره کن بر شخصیت رقیه
خورشید مانده حیران در طلعت رقیه
شاهان هردو عالم بر درگهش دخیلند
چون بوی جنت آید از تربت رقیه
با آه خود به هم زد خواب یزیدیان را
دشمن بود هراسان از هیبت رقیه
ازغیرتش چه گویم شاگرد زینب است او
غیرت کند تعجب ، از غیرت رقیه
هرگز سوار اسب نامحرمان نگردید
این خود بُوَد نشانه ، از عصمت رقیه
ای دردمند مسکین اینجا مطبّ عشق است
هر درد را دوائیست، در شربت رقیه
زینب که بوسه می زد ،برصورت کبودش
می دید مادرش را ، در صورت رقیه
- دوشنبه
- 27
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 14:33
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی اسکندری
ارسال دیدگاه