هرکس که در راه امامش بی هدف شد
کج رفت و هر ثانیه از عمرش تلف شد
ای وای برحال کسی که در سقیفه
در انتخاب حق و باطل بی طرف شد
آن بی طرف هم مثل دشمن شک نکن از
ناپاکی دامان مادر ناخلف شد
نان حلال سفره ی مولا علی را
هرکس تناول کرد آخر باشرف شد
هرجا که در این زندگی خوردم به بن بست
با ذکر مولا مشکلاتم برطرف شد
فیروزه نه یاقوت نه الماس هم نه
زیباترین انگشترم دُرّ نجف شد
از دوری ایوان طلای حضرت عشق
ذکر لبم با آه و گریه وا اَسف شد
- دوشنبه
- 27
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 15:31
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
ابوذر رئیس میرزایی
ارسال دیدگاه