موجیم که تقدیمی بحریم به ساحل
اوجیم که از خویش رسیدیم به سافل
.
در مرتبه‌ی فرش زبان‌بسته و مسئول
در مرحله‌ی عرش عنان‌تافته‌سائل
.
عجزیم سراپا و غروریم سراسر
در ظاهر خود شهد و به بطنیم هلاهل
.
در ساعت تقبیح خودیم از همه فارغ
در ساحت تسبیح خدا، بند سلاسل
.
فردا که به میزان عمل سعی بسنجند
کو طاعت و کی طوع و کجا قُرب و نوافل؟
.
از مقصد خود رد شده یا ابن سبیلیم
یک گام نرفتیم به سویی متعادل
.
دلداده از این عشوه‌گر پیر به غمزه
دلبسته از این کهنه‌رباطیم به منزل
.
از حیث کمالیم به هر منطقه ناقص
در وجه قصوریم به هر ناحیه کامل
.
دستاروشانیم که از نان و نشانی
دور سر خود گشته چنین عاطل و باطل
.
برخیز و بزن طرح نو ای دهر! که حق را
از ما نشود جز بدی و سیئه حاصل
.
آمد به سخن دهر کای از خاطره غافل!
کوتاه سخن کن که نه ای عالم و عامل
.
گر از همه اقبال گزیدی تو قفا را
بنمایمت از وجه اتم، طرح مقابل
.
تو مرد زبان نیستی ای همهمه! شو گوش
تا روی کنم از تو به سویی متمایل
.
توفیق سخن یافته ام عمّ نبی را
توفیق چنین کم بدهد دست به قائل
.
گفتم که بگو کیست که در عالم امکان
او را نبود عِدل و عدیلی و معادل؟
.
از من به سخن رو به احد کرد و چنین گفت:
ای میر قریش، آیت حق، تیغ‌حمایل
.
نام تو اگر حمزه شد این عین صواب‌ست
ضرغام نبی، شیر خدا، صفدر قابل
.
ای آنکه ملائک به مواسات تو با حق
بودند به توفیق تماشای تو نایل
.
ای آنکه به میزان عمل، نوح پیمبر
من جمله گزیده‌ست تو را شاهد عادل
.
با صولت هیجای تو دلگرم پیمبر
از غیرت والای تو سرد اند غوائل
.
در عزم مواسات تو با احمد مختار
کو واهمه در جان تو از عاجل و آجل
.
خصمی که به شمشیر به پرخاش تو آمد
بر دست نماندش نه اصابع نه انامل
.
بر پای جوانمردی ات افتاد محامد
از ساحت ایمان تو جوشید مناهل
.
توصیف تو در حدّ نبی بود و علی بود
ای عقل به درک تو به هر مرتبه جاهل
.
ای تربت تو فاطمه را سبحه‌ی اوراد
جان‌ها به فدای تو و آن تربت و آن گل
.
ای "جوهر" ایجاد به فیضت متمسّک
ای عالم امکان به مزارت متوسّل
.
بر گوی چه رازی به حریم تو نهان است
زهرا اگر این‌گونه کشد رنج فواصل؟
.
داغ تو بزرگ است به ایمان تو سوگند
آن داغ که بر قلب پیمبر شده نازل
.
آن داغ که تنها به عبایی شده پنهان
بین تو و خواهر شده این پارچه حائل
.
صد داغ و صد افسوس از آن لحظه که زینب
دید آن سر بر نیزه و سر کوفت به محمل
- چهارشنبه
- 5
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 13:26
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مجید لشگری
ارسال دیدگاه