این جمله کافی است برای فضیلتش
تسبیح ذکر گفتن زهراست تربتش
آن یل که جز شجاعت حیدر به روزگار
چشمی ندیده است نظیر شجاعتش
این نَقل رایج است که در هر نبرد بود
نُقل در دهان دوست و دشمن شهامتش
بی شک بنای دین خدا پا نمی گرفت
در دستِ دین نبود چو دست حمایتش
ای کاش بود تا نشود گونه‌ای کبود
می بود اگر اجازه نمی داد غیرتش
از این مزار خاکی و بی سنگ و بی حرم
بعد از چهارده صد پیداست غربتش
توصیفش از زبان پیمبر شنیدنیست
با این سیاهه بی ادبی شد به ساحتش
- چهارشنبه
- 5
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 13:27
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
علی مشهوری
ارسال دیدگاه