ارادت ما به تو آقا،از قدیمه
گرمه دلامون که آقا،سید الکریمه
تنها پناهه جامونده های،از کرببلا
شبای جمعه حرم،عبد العظیمه
تا یه سلام میدم،رو به رویه گنبد
این دل من میره تا باب الحسین،جلوی مرقد
حرمو می بینه،میده سلام ارباب
رسیده باز نوکر بیا و جان مادرت،دریاب
میپیچه بین صحنت تا صدای روضه هامون
پر میکشه کنار صحن سقا باز دلامون
یا سیدالکریم...
تو عبدالعظیمیو،سیدالکریمی
ولی یه بر حق خدا و نور عینی
هر شب جمعه صدای زهرا میاد از حرم
خود تو آقا روضه دار امام حسینی
شبای جمعه تو،حرم تو غوغاس
صدای زهرا میرسه که،آه حسینم تنهاس
غریب و تشنه لب،میون اون گودال
می بینه مادر که،حسینش تشنه رفت از حال
تو افتادی میون قتلگاه و دختر تو
به زیر تازیونه روضه خونه خواهر تو
جدا که شد به زحمت تا سر تو بین گودال
تنت میشه به زیر سم اسبا هی لگد مال
تنه تو تاکه پیشه چشم زهرا میشه غارت
جلو چشمه اباالفضل میره زینب به اسارت
ای بی کفن حسین...
تا راهیه ری میشم من،شبای جمعه
میگیره هر بار از غمش،دلم نشونی
چه گنبدی و گلدسته هایی،داره این حرم
نداره قبر امام حسن،حتی سایه بونی
غربت اون آقا،داغه دل من شد
مزار خاکی و بی نشون،سهم حسن شد
روضتو میخونی،روضه ی غیرت رو
کوچه ی باریک و،دل سنگ و جسارت رو
خدا نیاره هیچ کس،تا ببینه مادرش رو
تنها میون کوچه،زیر پا بال و پرش رو
دنباله راه خونه،تا میگرده مادر تو
آوار میشه عالم،بین کوچه رو سر تو
- چهارشنبه
- 5
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 20:16
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه