السلام و عليك يا حمزه،اي عموجان منم رسول خدا
اي علمدار لشگر اسلام،اي ملقب به سيدالشهدا
چه بلائي سر تو آوردند،مثله كرده كسي تمام تنت
با وجودي كه سر به تن داري،واي من واي من لب و دهنت
تو جگر گوشه ي مني اما،جگرم تكه پاره شد اينجا
جگرت را كسي در آورده،تن تو پر ستاره شد اينجا
خواهر تو صفيه آمده است،چه جوابي به خواهرت بدهم
از عبايم كمك گرفتم تا، سايباني به پيكرت بدهم
روضه هاي عبا چه جانسوز است،غم گرفته علي براي خودش
روضه ي سقط محسن اش را او،رفت و پوشاند با عباي خودش
كربلا هم عبا به كار آمد،بلكه بايد نوشت چندين بار
در عبا چيده جسم اكبر را،پدر او به زحمت بسيار
بار ديگر گرفت زير عبا،پاره پاره گلوي اصغر را
آه از اين روضه هاي حيراني،چه بگويد جواب مادر را
چقدر جاي مصطفي خالي ست،تا عبائي بياورد گودال
خواهرش ديده از بلندي تل،سر پيراهنش شده جنجال...
- پنج شنبه
- 6
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 19:49
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه