اُختُ رضا ... یا معصومه ...
(شبِ مستی ، شب عرض تبریکِ
دلا امشب ، به خدا چه نزدیکِ) 2
به یمن این نورُ جمالِ این دختر
میشه روشن ، هر دلی که تاریک 2
نورِ موسی ، به زمین تابیده
تا که اومد ، ماه به روش خندیده
چقدر آروم پیش چشم بابا
رویِ دست ، داداشش خوابیده 2
بدون بوسه که شب بابا سحر نمیشه
رحمت دختر با پسر برابر نمیشه
من از علاقۀ رضا به معصومه میگم
واسه برادر کسی مثل خواهر نمیشه 2
اُختُ رضا ... یا معصومه ...
لبم خندون ، تویِ قلبم آذینِ 2
نشستم بث ، تویِ صحن آیینه
میدونم که ، یه دعا کنم حتما
رویِ لب هات یه الهی آمینِ
گذر ماه به حرم اُفتاده
گل بریزید که شب میلاده
عیدی میدن به تموم عالم
هم برادر ، هم برادر زاده
گنبد زردِ تو شدِ سر پناهِ ایران
خدا روشکر که گذرت خورد به راه ایران
شما میشی مَلیکۀ کشور دل ما
وقتی امام رضا باشه پادشاهِ ایران
اُختُ رضا ... یا معصومه ...
به رویِ ماه بازِ دربِ این خونه
بازم پهن سفرۀ کریمانه
گدا هر قدر که زیاد باشه بانو 2
توی صحن تو کرَم فراوونِ 2
سر این سفره کرم میگیرم
حاجتمو از حرم میگیرم
آخرشم تذکرۀ کربلا
شده واسه ، مادرم میگیرم
دلمو رو دست میگیرم سمت قم میارم
حاجتمو مثل تموم مردم میارم
دارم به نیت کبوتر های مدینه
واسه کبوترهات یه کیسه گندم میارم
اُختُ رضا ... یا معصومه ...
- جمعه
- 7
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 22:48
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه