توو روضه هق هق میکنم من
زغصه ها دق میکنم من
دوباره یاد غریبیه
امام صادق میکنم من
خونتو ای وای آتیش زدن
به غصه وغم نشوندنت
سواره ها توی کوچه ها
پای برهنه کشوندنت
آه و واویلا غریب آقا
بادست بسته نیمه ی شب
پیاده بودی پشت مرکب
زمین میخوردی غریبونه
افتادی یاد عمه زینب
توو کوفه و توو شام بلا
آتیش میریختن یهودیا
زینب با دستای بسته بود
میون خیل نامحرما
آه و واویلا غریب آقا
یه غصه داریم توی سینه
حاجت دلها همه اینه
روضه ی آقامو بگیریم
ایشالا روزی توو مدینه
نگو حرم که میره دلم
مدینه شهر غربت وغم
به یاد قبرای خاکی و
مزار بانوی بی حرم
آه و واویلا غریب آقا
- شنبه
- ۸
- خرداد
- ۱۴۰۰
- ساعت
- ۱۷:۲
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
ابوذر رئیس میرزایی
ارسال دیدگاه