• دوشنبه 3 دی 03

میرزا حسین کریمی مراغه ای

مناجات با خدا -(عارم آید که گویم انسانم)

420

عارم آید که گویم انسانم 
ز آدمیت کنارم این سانم

غرق دریای لوث و معصيتم 
در بیابان جهل حيرانم
 
پاک و پاکیزه بود خلقت من 
دامن آلود جُرم و عصيانم
 
نفس امّآره کرده بدبختم 
پیرو فتنه های شيطانم

ملکم من ز عالم ملکوت 
چه شد اکنون اسیر ديوانم
 
بار الها به احمد و محمود 
لطف کن نادمم ، پشیمانم
 
به مقامات شامخ علوی 
اسدالله شاه مردانم

به شئونات حضرت زهرا 
افتخار عموم نسوانم
 
به امام حسن ، امام حسین
رحم کن مستحق احسانم 

به طناب اسارت سجّاد 
بندهٔ ناسپاس و نادانم 

به امام محمّد باقر 
پنجمین کوکب درخشانم
 
صادق الواعد حضرت صادق 
جعفری مذهبم ، مسلمانم 

به مناجات موسی جعفر 
بی پناهم اسیر زندانم

به رضای تو یا عزیز الله 
به رضا سیّد خراسانم 

به محمد نقی وجود جواد 
سائلم، بيکسم,پريشانم
 
به علیّ النّقی امام اُمم 
بگذر از سیئات و خسرانم 

حسن عسکری شه مسموم 
قطب اقطاب کون و امکانم 

صاحب العصر و الزمان مهدی 
کز فراقش همیشه گریانم 

احترام چهارده معصوم
ریزه خوار طعام ايشانم 

ماه ماه تو بنده بندهٔ تو 
به سر سفرهٔ تو مهمانم

بار الها به خاطر رمضان 
روسياهم ، ببخش عصيانم 

من "کریمی " دخیل درگاهم 
ده نجاتم ز نار نيرانم

  • یکشنبه
  • 9
  • خرداد
  • 1400
  • ساعت
  • 18:12
  • نوشته شده توسط
  • یوسف اکبری

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران