الا یا اهل العالم
قال عابس فی یوم العاشورا
فی عرض کرب بلا
حب الحسین اجنننی
به نام نامی سر بسمی تعالی سر
بلند مرتبه پبکر بلند بالا سر
فقط به تربت اعلات سجده خواهم کرد
که بنده تو نخواهد گذاشت هر جا سر
قسم به معنی لایومکن الفرار از عشق
که پر شدست دهان از حسین سر تا سر
حب الحسین اجنننی

زهیر گفت حسینا بخواه از ما جان
حبیب گفت حبیبا بگیر از ما سر
سپس به معرکه عابس اجنننی گویم
درید پیروهن از جا و زد به صحرا سر
حب الحسین اجنننی

بنازم ام وهب را به پاره تن گفت
برو به معرکه با سر ولی میا با سر
خوشا به حال غلامش به ارزوش رسید
گذاشت لحظه اخر به پای مولا سر
دلم هوای حرم کرده است می دانی
دلم هوای دو رکعت نماز بالا سر