بند اول:
مدینه دوباره شده تداعی
می سوزه توی آتیشا یه خونه
بدون عمامه و دست بسته
یه آقا رو میبرنش شبونه
می برنش
تازیونه تو کوچه ها می زننش
دیگه نایی نمونده توی بدنش، واویلا
واویلا واویلا
واویلا یا، مظلوم امام صادق
بند دوم:
رو خاکا میکشنش پشت مرکب
نداره پایی واسه ی دویدن
میفته وقتی رو زمین با صورت?
می خندن، چه قده اینا پلیدن
سوخته پرش
از وقتی اومدن اینا دور و برش
پیشش حرف بد می زنن به مادرش، واویلا
واویلا واویلا
واویلا یا، مظلوم امام صادق
بند سوم:
واویلا زنده شده واسه آقا
غمای کربلا و کوفه و شام
می بینه اهل بیتو انگار الان
از مردم دارن میشنون هی دشنام
بزم شراب
اومده افتاده یادِ داغِ رباب
میدنش با تعارف مشروب، عذاب، واویلا
واویلا واویلا
واویلا یا، مظلوم امام صادق
- جمعه
- 14
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 18:51
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
طاها تحقیقی
ارسال دیدگاه