گره خورده زلفم فقط با حسین
همه دین و دنیا و عقبا حسین
نفس بی دم یار، شرمندگی است
ولی مرگ ما آخر زندگی است
چنین درس را از خمینی بگیر
"حسینی بمان و حسینی بمیر"
یک عده روی دست دین پا شدند
خلاصه گرفتار دنیا شدند
مرا فرصتی در بزنگاه نیست
در این کوله بارم بجز آه نیست
به عشق مقدس، به سنگر قسم
به اشک و به آقای بی سر قسم
غم و درد را باهم آورده ام
کم آورده ام بد کم آورده ام
از این غصه افتاده ام از نفس
بیا ای شهادت به دادم برس
میان زمین و هوا مانده ام
از این کاروان، آه جامانده ام
دلم بیقرار شهیدان شده
بگو وقت دیدار یاران شده
دل من پس از حاج قاسم گرفت
سرم دردهای مداوم گرفت
رفیق شهیدم! فقط مو به مو
غم و غصه ام را به آقا بگو
**
بگو ای سر پُر ستاره شده
سلام ای تن پاره پاره شده
سلام ای که او را مُحامی نبود
کنارش بغیر از حرامی نبود
بگو ای پریشانِ عطشان شده
دهانت چرا نیزه باران شده
تو را تیزی سنگ ها می زدند
تو را بچه هایت صدا می زدند
شدی بین اشرار، تنها حسین
صدا می زند فاطمه یا حسین
- شنبه
- 22
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 11:47
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
رضا دین پرور
ارسال دیدگاه