هوای سینه ی دنیا چو عرش اعلا بود
و نور عشق میان زمین و بالا بود
مدیحه خوانی داوود می رسد امشب
در این شبی که شفق هم نوای دریا بود
دل زمین خدا شوق پر کشیدن داشت
و آن کرانه که در اوج ناکجاها بود
می نشست حضرت موسی به طور عشق علی
و شور و شوقِ دگر در دل مسیحا بود
تمامی شعف جلوه ی خداوندی
میان خنده ی پیغمبرش هویدا بود
خرابی دل عالم شدست آبادش
خوشا به حال نبی که علی ست دامادش
شاعر:مسعود اصلانی
- شنبه
- 9
- دی
- 1391
- ساعت
- 10:30
- نوشته شده توسط
- یحیی
ارسال دیدگاه