شده مخلوق آدم از گل و آب
گُلی در آن گِل و آب است زهرا
به گلزار خدا در هر دو عالم
گُلی زیبا و شاداب است زهرا
اگر دریای خلقت را بجویی
در آن دریا دُرِ ناب است زهرا
علی باشد دَرِ گنجِ ولایت
کلید قفل آن باب است زهرا
جهان شد روشن از روی پیمبر
محمّد (ص) ماه و مهتاب است زهرا
بود منشاء برای یازده نور
که مامِ نورِ اَنساب است زهرا
برای سِرّ مستودع در عالم
حفیظ رازِ در قاب است زهرا
اگر که در پیِ آب حیاتی
فروغ چشم آن آب است زهرا
میِ وحدت شود سرشار از او
ز جام عشق سیراب است زهرا
نشان حّقِ مطلق را از او پُرس
بحق حق بین و حق یاب است زهرا
ُبوَد آرامشِ دل بر پیمبر
َنه دختر مادرِ باب است زهرا
از او گیرد به هر شب نورِ خود ماه
به ظاهر گرچه در خواب است زهرا
نگر لَولاک و بر لَولاعلیٌّ
سبب بر خلقِ اسباب است زهرا
به گِردِ او همه افلاک گردند
که قطبِ جمله احباب است زهرا
علی با آن همه صبر و تحمّل
ببین بی تو چه بی تاب است زهرا
بسوزد از غم سوز تو هر شب
دلش همه نالة باب است زهرا
چگونه روی تو در خواب بیند
به چشمانی که بی خواب است زهرا
علی که برگهای آرزویش
پس از تو نقش بر آب است زهرا
ولایی همچو عینی فرد امشب
ز سوزت دیده سیلاب است زهرا
*بیت اول از استاد حاج غلامرضا عینی فرد زنجانی است
- چهارشنبه
- 26
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 13:2
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سید ناصر ولائی زنجانی
ارسال دیدگاه