خاتَم شاهان کجاگردد عزیزا هَر خَزَف
گُل زِگُل میروید آری ،ازعَلف رویَد عَلف
روزگار حاشا که بیند یک اَباالفضلی دِگر
چون بآن گوهَر نشاید مادری گردد صَدف
این پسر را مادری باید که ذاتاً جوهَر است
او بُوَد اُمُّ البَنین ، اُمُّ الوَفا ، اُمُّ الشَّرف
بانوی دارُالولایت ، یاور یَعسوبِ دین
مادر کانِ مُروَّت ، همسر شاه نجف
مرتضی از انتخاب او برای همسری
بهر عاشورای نور دیده اش دارد هَدف
ماه آل هاشمی را او به دامَن پَرورد
تا بشمس کربلا باشد مُریدی جان بِکَف
(نادرا) هُشیار باش و قَدرِ نعمت را بدان
رویگردان وِلایت می شود عمرش تَلف
- جمعه
- 11
- تیر
- 1400
- ساعت
- 18:21
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج نادر بابایی
ارسال دیدگاه