یا صاحب الزمان

ای بهار آدمیت، ماه پنهانی بیا
دل شده غرق تمنا، دلبر جانی بیا

سالها هستیم مانده در طریق انتظار
تا که مانده درتن رنجور ما جانی بیا

بس بود دوران غيبت، هست هنگام ظهور
ای ظهورت قله و اوج مسلمانی بیا

بی تو این دنیا پریشانست،یابن الفاطمه
مصلحا، ازبهر رفع این پریشانی بیا

طعنه بر ما می‌زند مولا،عدوی انتظار
حجت اللهی واز بهر جهانبانی بیا

بهترین روزست برما جمعه ناب ظهور
جمله ما موریم، بر تخت سلیمانی بیا

صاحب عصری وعصر تو خزان ظلمهاست
باغبان باغ، در عصر فراوانی بیا

شعر:اسماعیل تقوایی