گِدای دَرگــــهِ یارم، حسن را دوست می دارم
به عشــقِ او گرفتارم، حسن را دوست می دارم
به درگـاهش غُــلامی روسیــاهم، سائلم، عبدم
خُمارو مَست دِلدارم ،حسن را دوست می دارم
کریم اهلِ بیت است و کَرم می بارد از رویش
عَطایش را خریدارم، حسن را دوست می دارم
حسن آرام جـــان مــن، امـــامِ مهـــربــان من
بُود یــارو مددکارم ،حسن را دوست می دارم
حسـن گویم، حسن جویم، به عالم میکنم نازی
عجب شاهنشهی دارم، حسن را دوست می دارم
مـدینـــه قبـله یِ دلــها بقیــعش جَنَّتــم بــاشد
به دیدهِ چشمِ خونبارم ،حسن را دوست می دارم
ندارد گــــر حــَـرم قلب همـــه شیعه حَرم باشد
به جان مشتـاقِ دیدارم، حسن را دوست می دارم
غریبِ در وطــــن مــولا، پُر از درد و مُحن مولا
تویی گُل من ولی خارم، حسـن را دوست می دارم
گر آیـــد مَهــــدی زهرا بَنـای یک حَرم ریزد
قبولـــم گَر کند یارم، حسن را دوست می دارم
نَفس گـَــر میکشـــم اُمّید این دارم که بینم من
بقیع هستـــم و زَوّارم، حسن را دوست می دارم
چراغِ خـــانه یِ زهــــرا، نظر کن بر من مسکین
بَدم گَـرچه گنهکارم، حسن را دوست می دارم
به روز حَشــر (پویا) چشــم اُمّیدَت حسن باشد
بگو با دیده یِ زارم، حسن را دوست می دارم
- جمعه
- 25
- تیر
- 1400
- ساعت
- 11:35
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
احمد پوریا
ارسال دیدگاه