غم فراقه یاناردی بتوله دردانه
گَلردی دائم الاَیام نی تک افغانه
اَلردی عارضه گوز یاشینی دِیَردی آنا
مدینه بنزیری سنسیز گوزومده زندانه
خطور خاطر اولور دائماً کچن گونلر
هزار حیف اولا که تِز یِتیشدی پایانه
غریبه گونلریمیز گلدی گتدی دنیاده
محبتیله ویراردون بو زلفیمه شانه
چَکَردین اَل باشیما روز و شب محبتدن
مدام امید ویرردون من پریشانه
دیَردیم ئولم اگر آیرلام بیر آن سَندن
هنوز ئولمَمیشم، دویموشام ولی جانه
مَشیتیم بیله دور واقفم مَشیتیمه
بویورموسان که دوزَم محنت فراوانه
ولی بو محنت عظماده اود دوتوب یانام
مدام گلم او بلبل مثالی افغانه
دمم غمونده یانان بیر منم بو دم یوخ یوخ
یانوری شمع فراقوندا نچّه پروانه
او کوچه صحبتی چیخمور حَسن خیالیندان
اِیدوبدی قلبینی دردون غریبه غمخانه
حسین دِیَر آنا اِیتگین مزاریوه قربان
مماتیوی نجًه دوشدی عجیبه دورانه
اِیله فغانه گَلر آغلیار اَلر قان یاش
او آغلیاندا دوشَر لرزه کون و امکانه
بیر اوزگه حاله قالار آغلیاندا قارداشیمی
باخوب او گوز یاشینا بیزده گلوخ افغانه
نه قَدر آغلیوروخ دویموروخ بو ماتمده
فلک آلوب اَلیمیزدن نه چون که جانانه
بیر آن گوز یاشیمز گوزده خشک اولا هیهات
او لحظه دن که اولوب وحّی اِیوی عزاخانه
هنوز آچمامشوخ قاره پرچمی قاپیدان
عزا نشانه سیدی آچماروخ هیچ عنوانه
نشان ویرور او علم بیز هله عزاداروخ
سرشکیمیز آخوری ماتمینده دامانه
اگرچه گلموری بزم عزایه هیچ کیمسه
عزا بو ایوده سنه ساخلیروخ غریبانه
آتام علی اِیله سَسلر که وای منه زهرا
دوشوبدی کشتی عمروم غمونده طوفانه
سَسینه سس ویرروخ بیزده دورت باجی قارداش
نه لازمه که اولا بو عزاده بیگانه
آنا فراقینه قیز قلبیدن یانار آغلار
دِیَروخ اوخشاما گلثومیله یانا یانه
بیر آیری عالم اولار دائماً او محفلده
سالار نوا سسی اود قلب شیر یزدانه
دِیَر سیز آغلامیون باخمیون من آغلیورام
سیز آغلیاندا دوشور لرزه چون که ارکانه
دئیرم آغلامیوم نئینیم جوان آناما
یانور ز بس اورکیم دلده درد پنهانه
او میخ در که اولوب قانیوه آنا غلطان
دوشوری گوزلریمی دم به دم همان قانه
چوخ اِیستیرم که سیلَم قانی اللریم چاتمور
دِینمیرمده بو فعلی ولی سبحانه
او غملی منظره دایم گوزومده جلوه لنر
غریبه نقش دوشوبدور بو چشم گریانه
نه تک او منظره، چوخ غملی منظره واردور
اولونجه اود سالاجاخدور بو قلب سوزانه
گوزمده جلوه لننده او زخم مسماری
پناه آپارام او دمده خدای منانه
(عتیق) نوحه یاز آغلا همین بو ماتمده
سرشکیوی اَله گوزدن اولونجه دامانه
سنه بو نطقی خدا ایلوب اوزی احسان
نه قَدری شکر ایلسن کم گَلر بو احسانه
- یکشنبه
- 3
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 16:1
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
استاد داود طهمورثی
ارسال دیدگاه