دلشادم از این جلوه ی خورشید سعادت
آکنده ام از چشمه ی جوشان ولایت
زیرا که حدیث است هر آن شخص مسلمان
عاری بود از مهر ولایت ز جهالت
مقبول خدا نیست اگر لیل و نهارش
دائم گذرد جمله به تسبیح و عبادت
فرموده محمّد که منم کشور دانش
دروازه ی آن هست علی شمع هدایت
یعنی که بدانند خصیمان یداللّه
خارج بود از اُمّت من روز قیامت
یا هر که بود طالب غفران الهی
بی مهر علی نیست ورا ره به شفاعت
هر کس به تولّای علی جُست تمسّک
خوشبخت شد از دولت تحکیم ارادت
خوشبختی دارین که با دین مبین است
از همّت حیدر شده با مجد و جلالت
قرآن که سراپا همه دستور الهیست
تفسیر اولی الامر بود سرّ امامت
یا رب منما سلب از این نعمت عظمی
حاشا دل این خیل مُریدان طهارت
با عشق علی زنده مرا دار و بمیران
تا در دو جهان کسب کنم تاج سیادت
من عمر به اولاد علی وقف نمودم
سعی ام شده در حرمت آنان به اطاعت
گر بزم عزایی شده با یاد ائمّه
غافل نشدم زان در اعجاز و کرامت
با یاد حسینش همه شب اشک بریزم
بر دامن آلوده به تحصیل عنایت
روزی که سر از قبر بر آرند خلایق
من نیز برم دست بر آن درگه حاجت
خواهم که "صفا" را نکند خوار در آن دم
در ظلّ کرم جای دهد آیت رحمت
- دوشنبه
- 4
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 16:6
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج ناصر تبسمی اردبیلی
ارسال دیدگاه