بو سوز کی نقل اولوری شاهدیم خدا ئوزودی
منیم دگور ولی بیر دوز حسینچینون سوزودی
روایت ایلدی کرب و بلاده بو خبری
دیه دیه یوزونه آخدی گوزدن اشک تری
دییردی باشیمه دوشدی هوای کرب و بلا
تاپانمادیم اولا بو دردیمه بیر آیری دوا
حسینون عشقی آلوب صبری اختیاریمدن
قیلوب سفر تدارکی آیریلدیم اوز دیاریمدن
بو یولدا نئچّه حسینچی منه اولوب یولداش
بیله دییوم ایله بیر یول گئدور نئچه قارداش
اولاردا من کیمی کرب و بلا قوناقیدور
ولی بیری آقامون نوکری وثاقیدور
یول اوسته گاه اوخیوب نوحه سینه داغلاردی
ولی گلنده حسینون آدی چوخ آغلاردی
بو نحویلن قوتولوب یول ، هدف اله گلدی
وثـــاقی کرب و بلانی گوروب دیله گلدی
« نه کربلا که اونون تل زینبیه سی وار
او تلیده خانمیم زینبین حزین سسی وار
همان او تل خانمین گوز یاشی آخان یریدی
یارالی قارداشینا بویلانوب باخان یریدی »
بو دیللریله دیوب نوحه ایلدوخ شیون
گونوز قوتاردی گئدوب بیر یر ایلدوخ مسکن
زیارت عشقینه باشدان بو عالمی آتدیم
زبس یورولموشودوم من یوموب گوزی یاتدیم
گئجه نین عالمی بیر لحظه من آچاندا گوزی
نه عالم اولدی گرک واضح عرض ائدم بو سوزی
یوزون قوری یره قویموشدی حاجی اسماعیل
ولیک قبله دگوردی اولان یره مایل
دئدیم نماز قیلوبدور یقین چکور آهی
گرک کی اولسون حسینون بو نوعی مداحی
بو فکریلن گینه یاتدیم اولونجا وقت اذان
نه گوردوم اوندا دییور دور ایاقه بسدی اویان
گئداخ زیارته قانه حسین باتان یرده
قیلاخ نمازی حرمده آقام یاتان یرده
قیلوب نمازی نه گوردوم گینه هوسلندی
حزین سسیله او دم بیر یارالی سسلندی
«ایشقلی گون گوزومه تار اولوب منیم گئجه دی
بویور گوروم باجون ئولسون یارالارون نئجه دی »
بو طرزیلن باشا وئردوخ گونی ، یتیشدی گئجه
همان کی صحنه نی گوردوم دوباره من بو گئجه
دئدیم نمازه اگر دورسا وقتی وار اویانار
نمـــاز شبــــده اگر قیلسا قبلیه دایانار
یوزون ولیک دوتوبدور حریمه قان آغلور
دییور آقا سنه قربان اولا بو جان ، آغلور
ایله دییور آقام ایوای توکور گوزون یاشینی
قوری یر اوسته ولیکن قویوبدی اوز باشینی
او ، یرده آغلادی ، من تختین اوسته آهسته
نه گوردوم اوندا که یومدی گوزون او دلخسته
او حاله آغلادیم آخر یتوب اذان وقتی
مرتب ایلدیم اوز یاتدیقیم همان تختی
دوروب ایاقه نه گوردوم که دستماز آلدی
حسین دیلینده منی درد و محنته سالدی
دئدیم گرک دیسن علتین بو یرده منه
او تختین اوسته نیه یاتموسان نولوبدی سنه
بو لفظیلن دیله گلدی توکوبدی گوز یاشینی
قویار وثـــاقــی نئجه بالش اوستونه باشینی
بو باره دن دئدی « سیّد » اورک گلور درده
آقام یاتوبدی مگر بولموسن قـوری یرده
دئدیم که وای اولا من ائتموشم عجب غفلت
ئولونجه بو سببه من گرک چکم خجلت
بو درسی « صادقی » وئردی منه او دلخسته
که یاتمیوم بو یره من گلنده تخت اوسته
سنه ده ممکن اگر اولسا نظمه چک بوسوزی
دیه دیه گینه اول حالیده دولوبدی گوزی
یریدی من اوخودوم گَل ائشیت ،چو راغب سن
« قوری یر اوسته بیله یاتماقا نه طالب سن »
اگر چه سوز تــــازادی لیک بیله ناب اولماز
« اویان عزیزیم اویان توپراق اوسته خواب اولماز»
*این احوالات بر اساس خاطره آقای حاج سیدرضا طباطبائی در سفر خود به کربلا به همراه آقای حاج اسماعیل وثاقی رحمة الله علیه سروده شده است
- جمعه
- 8
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 11:57
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمدرضا صادقی
ارسال دیدگاه