بسم رب الفاطمه، تکثیر شد خیر کثیر
جلوه ای دیگر ز وجهُ الله تابید از غدیر

سوره ی کوثر ز الطاف خدا تفسیر شد
نسلِ احمد از علی و فاطمه تکثیر شد

هفتمین نور امامت، جلوه چون خورشید کرد
بیتِ عصمت را خدا سرشار از توحید کرد

دستِ هو ، قدرت نمایی کرد در اوجِ کمال
باز هم ترسیم شد ابقای وجهِ ذوالجلال

احمدی دیگر ‌تجلی کرده از سِرّ درون
حیدری دیگر شده از آستینِ حق برون

مجتبایی دیگر آمد از حریم کبریا
یادگاری دیگر آمد از شهید کربلا

سیدِ سجادِ ثانی، زینتُ العباد شد
عرش تا تَحتُ الثَری، روشن از این نوزاد شد

باقرِ دین از خدایش خواست تکریمش کند
سبطِ او آمد که این اِکرام، تقدیمش کند

آری آن اِکرام، رخسارِ امام کاظم است
در حقیقت لطف، انوارِ امام کاظم است

آسمانِ عشق را قرص قمر داده خدا
صادق آل محمد را پسر داده خدا

وجهِ ایزد، شمسِ جنت، ماهِ داور آمده
نجلِ احمد، نسلِ زهرا، سبطِ حیدر آمده

صاحبِ تاجِ ولایت، منجیِ دنیا و دین
خالقِ جود و کرامت، مظهرِ حبلُ المتین

هفتمین سلطانِ عالم، عالمی در بندِ اوست
حضرت سلطان علی موسی الرضا فرزند اوست

مُلکِ ایران کشورِ موسی بنِ جعفر هست و بس
مُلکِ ایران نه، دو عالم وقفِ کوثر هست و بس

معنیِ باغِ فدک، اینجا مشخّص میشود
هر که با حق نیست از مِلکش مرخّص میشود

از تمامِ سرزمینهایی که تحتِ سلطه است
تا حرمهایی که در آن خاکی از غربت نشست

دیر یا زود اُردوی دشمن هزیمت میکند
لشکرِ فرعون در دریا عزیمت میکند

غرقِ دریای تَفرعُن، نسلِ استکباری است
قومِ موسای زمان را روزهای یاری است

ما به لطفِ حق، فدک را پس بگیریم از عدو
روزهای مهدوی داریم اینک پیشِ رو

هوش اگر باشیم، ایام فرج نزدیکِ ماست!
هر چه داریم از مسیرِ کوچه ی باریکِ ماست!

حال با سربندِ یازهرا مهیا میشویم
با اطاعت از ولایت، یارِ مولا میشویم

روزهای انتقامِ خونِ مظلومان رسید
اِنتقِم یا منتقِم، فرصت به محرومان رسید