زمینه/زمزمه شب نهم

داداش چی به روز تو آوردن          اشک مادرم رو درآوردن
                    چجوری کلاه خودِتو بردن
بالاسرت زار اومدم           انگار نیزه زار اومدم
 
پراز تیرو نیزه شدی زخم رو زخم دیدی
زره انگار از تیر و نیزه پوشیدی
از درد میپیچی تو به خودت از ،تیر زهری
بیچاره شدم الآن انکسره ظهری
واویلا واویلا
 
اینا دل من رو از جا کندن       پاشو که دارن بهم میخندن
                پاشو دست زینب رو میبندن
اسیری با عذاب میره           تو مجلس شراب میره
پاشو آخه خوش غیرت نداره حرم امنیّت
با تیرِه تویه چشمت افتادی با صورت ؟
نشناختمت ای عباس عالم رو سرم ریخته
نظم صورت ماهم بدجوری بهم ریخته
واویلا واویلا
 
من بی تو تمومه داداش کارم            پشت و پناهی دیگه ندارم
غم غارت و جسارت دارم
دشمن سمت خیمه میره           رقیه ام بی تو میمیره
بعد از من و تو عباس میشه حرمم غارت
ای وای از عصر و از اذیت و جسارت
وقتی روی نی با رقیّه م بشی رو در رو
با این سر پاشیدت نمیشناسه از پهلو
 
واویلا واویلا
 
عباس چه کنم بی تو من اینجا      وقتی که میشم تو گودال تنها
               میمونه تنم زیر دست و پا
 
جون دارم میدم نازنین         انقد پاتو نکش زمین
 
کشته منو این روضه کرده دل من رو خون
تنها سری بود که از مرکب شده آویزون
آخر همه از عباس گرفتن انتقام
نذاشتن که سرش سالم برسه تا شام
واویلا واویلا